Om de dooie dood
Wat treurig zat hij naast me in de trein. Omdat we een lange rit voor de boeg hadden, kon ik het niet laten om hem te vragen wat er was: ‘Mijn vader is overleden,’ mompelde hij: ‘hartaanval. Zo ineens weg, foetsie. Dood….’ Ik voelde met hem mee. Dat moet moeilijk zijn als iemand je zo …