‘Meester, waar ik al jaren mee rondloop: Hoe kom ik tot een evenwichtig leven?’
‘Een weegschaal is in evenwicht als beide schalen even zwaar zijn, mijn vriend.’
‘Dat is een mooi beeld, meester, maar in het echte leven heb ik geen weegschaal voor me hangen.’
‘Je kunt hem je voorstellen.’
‘Oh, vast. Maar dat helpt me niet als ik de schalen niet kan vullen. Ik zal een voorbeeld geven: ik zit een hele dag achter de computer. Daar moet ik iets tegenover stellen om weer in evenwicht te komen. Maar wat dan? Een boek lezen omdat dat niet met een scherm is. Een dag mediteren op de hei omdat dat buiten is? Hoe weet ik wat de weegschaal in evenwicht brengt?’
‘Hier kom je tot de essentie, jongeman.’
‘Hoe bedoelt u?’
‘Je zult moeten uitzoeken wat de essentie is van wat je doet. Dus computerwerk, wat zijn de essentiële woorden die daarbij horen?’
‘Eeeuh… ‘stil’ of ‘star’, ‘gefocust’, ‘niet creatief’, ‘alleen’ en eeeuh…. Iets van ‘niet echt’ omdat die digitale wereld zo ‘nep’ is ofzo.’
‘Mooi! Dus om de weegschaal in evenwicht te brengen, moet je iets doen wat ‘beweging’ heeft, ‘on-gefocust’ is, ‘creatief’, samen met ‘echte mensen’ en met ‘fysieke dingen’. Kan je iets verzinnen wat daar in valt?‘
‘Ik zou mijn vriend kunnen gaan helpen de muren van zijn nieuwe huis te schilderen!’
‘In dit geval is dat prima. Vraag je dus met regelmaat af: ‘Wat is de essentie van wat ik de laatste tijd doe? Welke woorden horen hierbij?’ Daarna zoek je de woorden die de tegenstelling verwoorden en daar zoek je een handeling bij. Op die manier breng je de weegschaal in evenwicht!’