In een reeks van interviews voor een lezing over verlangen heb ik mensen gevraagd ‘wat is je verlangen?’ Zowel een kind van 6, een tiener van 15, als mensen in de leeftijd van 20, 40, 60 en 80 heb ik gesproken. Voor hen is verlangen vaak een stip op de horizon, een doel om naartoe te werken. Voor jonge mensen is dat een drijvende kracht om iets te verwerkelijken.
Maar hoe ouder men wordt, hoe vaker mensen hun verlangens hebben gerealiseerd en gezien dat het hen niet de vervulling gaf, die ze hadden verwacht. ‘Een deceptie’ zei de veertiger. De tachtiger had helemaal een bijzondere blik: ‘Het waren juist de deuren die dicht gingen, die mijn leven hebben vormgegeven. Niet de verlangens die ik heb gerealiseerd.’ Want dan ga je zoeken naar de essentie van je leven. Dus niet het succes, maar de teleurstellingen zijn de drijfhamer die je op het voor jou juiste levenspad stuwt.