‘Hè, wat zeg je lieverd?’ vroeg de grootmoeder terwijl ze langzaam haar ogen open deed. ‘Wat! Oma! Bent u in slaap gevallen! Nou kan ik mijn hele verhaal opnieuw vertellen! Ik wilde van u advies over mijn hele moeilijke beslissing, en u valt gewoon in slaap!’
‘Oh, maar ik heb genoeg gehoord, hoor. Je wilt stoppen met je werk, toch?’
‘Ja, maar mijn onderbouwing kan ik helemaal gaan herhalen!’
‘Niet nodig, jongen. Niet nodig! Er is toch maar één vraag relevant, en die kan ik je zo ook stellen: die beslissing van je, is dat een stap ergens naartoe, of ergens vanaf? Ga je naar je verlangen toe, naar je wens? Naar je droom? Of probeer je weg te gaan van je angst, van je stress of van de moeilijkheden?’
‘Eeuh, maakt dat uit, Oma?’
‘Ja, dat maakt uit. En stap ergens naartoe wordt ondersteund door Het Leven. Echter: een vlucht ergens vandaan… dat pikt Het Leven niet. Dan zetten ze hetzelfde probleem gewoon wéér op je pad, maar dan nog wat groter net zo lang totdat je er niet meer omheen kunt. Wat is jouw keus, jongen? Dans je naar voor, of vlucht je naar achter?’