Als er een verlangen in je is om iets te doen of te creëren, dan blijft dit je vaak roepen. Maar… er zijn mogelijk ook gedachten in je als: ‘Wat als het niet lukt?’ of ‘Wat zullen anderen hier niet van vinden?’ Of… ga zo maar door. Naar welk deel van jezelf wil je luisteren, naar het verlangen of naar die gedachten?
In mijn ervaring doorbreek je niet-helpende patronen vooral door uit te voeren wat je hart je ingeeft als het juiste, ondanks die (eventuele) belemmerende gedachten die je proberen daarvan te weerhouden. Door te handelen, ruim je op en schep je ook weer ruimte voor een nieuw idee, of een volgende stap. De oude belemmerende overtuiging mindert in kracht, want door het handelen, verzamel je bewijs dat die belemmerende overtuiging niet waar is – en misschien wel nooit waar is geweest. Door de vreugde die dit geeft, ontvang je ook weer de inspiratie en kracht voor de volgende stap.
Vraag: is er ook in jou een stap die roept om gezet te worden en zo ja, hoe ziet die stap er uit?