‘U hebt geen vaatwasser!?’ met gespeeld medeleven nam ik mijn vakantiebaantje als witgoed verkoper uiterst serieus, ‘Maar meneer en mevrouw, weet u wel hoeveel quality time u overhoudt als u de vaat lekker door deze uiterst stille en krachtige machine laat doen?’ Het lukte. Een half uur later gingen mijn eerste klanten met een nieuwe vaatwasser de deur uit.
Twee jaar later kwam ik ze weer tegen (je eerste klant vergeet je niet snel). ‘En, hoe bevalt de vaatwasser?’ vroeg ik beleefd. ‘Die is de deur uit!’ reageerde de vrouw fel: ‘dat ding bespaarde helemaal geen tijd! Ja, op de dag zelf waren we minder tijd kwijt met afwassen, maar in de tijd dat we samen de afwas deden, bespraken we ongemerkt alles waar we mee zaten. Nu, na twee jaar, zitten we bij een therapeut omdat de dingen die we laagdrempelig deelden, nu grote issues zijn geworden!’
Hoe onbeduidend deze ontmoeting ook was, voor mij zette die mijn wereldbeeld op zijn kop: misschien zijn dingen wel veel gelaagder dan ze lijken! Wellicht besparen vaatwassers op lange termijn inderdaad geen tijd. Misschien dat goedkope wegwerpproducten op wereldschaal helemaal niet zo goedkoop zijn! En misschien is ziek zijn niet eens enkel iets slechts, maar word je er uiteindelijk zelfs beter van. Het zou zo maar kunnen!