Fijn he? Zo’n lijf wat je altijd draagt? En wat altijd voor je zorgt. Als je een hete pan aanraakt, trekt je lichaam je hand al terug voordat je zelf doorhad dat die pan te heet was. Dat is toch fijn? En ja, als je die vervelende collega tegen het lijf loopt, of die volle agenda ziet, of die strenge baas. Dan verkrampt je lichaam al voordat jij hebt bedacht dat dat nodig is….. Onhandig, he? Poeh, altijd weer die gespannen nek. Maar… dit is dezelfde reflex als bij die pan. En waar in India mensen zo maar over hete kolen kunnen lopen, kan jij ontspannen blijven in lastige situaties. Je moet alleen je lichaam het vertrouwen geven dat je dit echt aan kan. En dat moet je vaak doen, want je lichaam wil je erg graag beschermen.
Dus als je weer die lastige collega tegenkomt, onschuldig je lijf dan maar: ‘Lief lijf, dan voor je reactie, dank voor de tip, maar ik red het zelf wel.’ Dan doe je namelijk drie dingen: je legt je lijf uit dat het niet nodig is, je creëert afstand tussen jou en je lijf. (Jij BENT namelijk niet je lijf, je hebt het alleen.) En je geeft jezelf ruimte en tijd om je te bedenken wat je eigenlijk wél zou willen in deze situatie. En weet je? Alle drie deze acties geven rust. Lekker he?
In welke situatie ga jij deze week je lijf ontschuldigen?