Hoe ontwikkel je een innerlijk kompas waar je op kunt varen? Velen zoeken naar zo’n innerlijk kompas door om zich heen te kijken naar voorbeelden, door hun mening te schaven aan anderen of juist rust te zoeken in hun leven en de natuur. Mijns inziens begint een innerlijk kompas bij zelfreflectie, dat wil zeggen jezelf onderzoeken en daarbij rücksichtlos eerlijk zijn. Dus niet geloven in de verhalen die je over jezelf vertelt, maar als een toeschouwer naar jezelf kijken, het liefst zonder oordeel. Een cursist hield me een spiegel voor en zei dat hij bewondering had voor mijn manier van betrokken confronteren, gebaseerd op mijn innerlijk kompas. Ik was er even stil van. Dat is niet alleen een compliment maar ook een aanwijzing: als je met betrokkenheid spiegelt en je grenzen aangeeft aan een ander, blijf je je kompas ijken en wordt het een steeds sterker instrument om in je leven op te varen.