Iedereen die wel eens met een kruiwagen werkt, weet het: bij de eerste paar stenen, of blokken hout of wat je er dan ook in gooit, moet je oppassen: voor je het weet valt de kruiwagen om. Als er eenmaal een ‘bodempje’ ligt, hoef je veel minder op te passen. Sinds ik me de vorige keer voorgenomen had om me meer over dingen te gaan verwonderen, bedacht ik, terwijl ik weer eens een kruiwagen omver gooide: Gek, eigenlijk! Dat wat je in potentie omver kan gooien, biedt je tegelijkertijd stevigheid als het eenmaal op zijn plek ligt! Het lijkt het leven wel: wat eerst een probleem is, is -eenmaal verwerkt- precies dat wat je stevigheid biedt!
Dus als je meer stevigheid in je leven wil, moet je wat problemen opzoeken om te verwerken…. Bijzonder hè?