Soms, als ik in de vroege ochtend een hele bakfiets met emmers met warme melk ophaal om kaas te maken, zie ik een vallende ster. Ik blijft dat een bijzondere ervaring vinden. Vroeger ging ik dan altijd als een gek bedenken wat ik dan maar moest wensen. Na een tijdje concludeerde ik: geld, liefde, voorspoed… het doet er allemaal niet toe, als je maar gelukkig bent. Dan kunt je zijn met 1 euro, met 1 glimlach of met 1 toeval op een dag. Dus: ‘altijd gelukkig zijn!’ dat was sinds dien mijn wens.
Totdat ik een tijd lang helemaal niet meer zo gelukkig was, en pas na een tijd weer langzaam uit die put begon te kruipen. Want toen zag ik, terugkijken op die tijd, opeens wat die me allemaal gebracht had. Was het leuk? Nee, zeker niet. Ik beveel het niemand aan. Maar leerzaam was het wel. Het ‘rijpt’ de mens, zo merkte ik.
Vandaag zag ik weer een vallende ster. In een reflex wilde ik weer wensen om geluk, maar ik kon me inhouden. Ik heb in stilte genoten van de ster. Dat was genoeg.
Je wekelijkse portie Transformatie