Afgelopen maand is een wens van mij uitgekomen: mijn boek is gepubliceerd. Die wens koesterde ik al sinds ik begonnen ben met schrijven. Dat is nu 7 jaar geleden. Het schrijven van deze novelle duurde ongeveer een jaar. Daarna heb ik vele, vele mensen gevraagd het te lezen en met hun waardevolle feedback heb ik het verhaal aangescherpt. In de tussentijd heb ik een kind gekregen en had ik geen energie over. In die periode dacht ik: ik laat het verhaal rusten. Maar het vreemde is: iets wat je gecreëerd hebt, krijgt ook levensenergie. Dat had dit verhaal ook gekregen en bleef in mijn achterhoofd kriebelen. Uiteindelijk heeft een laatste reviewer het boek gelezen en zij gaf me de moed: ‘geef dit maar uit’. Soms heb je een steuntje in de rug nodig!
Dus als je er plezier in hebt: maak iets en het krijgt levensenergie. Heb je iets gecreëerd: dan gaat het zijn eigen leven leiden en brengt je naar plekken wat je nooit had gedacht.