‘Ik wil de rest van mijn leven alleen maar leuke dingen doen!,’ sprak de net gepensioneerde man, ‘kan dat?’ ‘Tja,’ sprak de wijze oude vrouw, ‘dat kan, maar dan moet je drie stappen doorlopen. Allereerst moet je ‘leuk’ definiëren. Is pijn leuk?’
‘Nee,’ sprak de man stellig. ‘En als je pijn in je benen hebt na het hardlopen, maar je hebt wél een kilometer verder gelopen dan de vorige keer?’ ‘Dan is het anders,’ realiseerde de man zich. ‘De tweede stap is lastig,’ ging de vrouw verder, ‘je moet de leuke dingen gaan opzoeken.’
‘Dat is niet lastig!’ sprak de man, ‘dat is gewoon een kwestie van dóen!’
‘Oh ja, weet jij wat je écht leuk vind dan?’ vroeg de vrouw. ‘Hmmm,’ mompelde de man, ‘ik denk trouwens ook niet dat het kan. Alléén maar leuke dingen doen is niet haalbaar.’ ‘Jawel,’ sprak de vrouw, ‘maar daar heb je stap drie voor nodig. Je moet je realiseren dat je een mens bent. Geen dier. Een hond rent naar de deur als er gebeld wordt, daar kan hij niks aan doen. Maar jij hebt een keus. Je kunt er voor kiezen om iets wat eerst vervelend lijkt, toch leuk te vinden. In elke stomme klus zit wel wat leuks. De vraag is of je jezelf toestaat om van dat kleine leuke stukje te genieten.’ ‘Hmmm, het leuke zoeken in de stomme klus…. Had ik dat niet in mijn werkzame leven ook kunnen doen?’
‘Ja,’ sprak de vrouw, ‘dat had gekund. Ik zou het je aanbevelen voor als je het nog eens over mag doen.’