Omarmen

Soms heb je het zo mooi bedacht… Maar loopt het toch anders. Een kink in de kabel, een verstoring van je plan. Wat dan? Een ieder zal dit herkennen in zijn leven. Niks gaat vlekkeloos, er is altijd iets wat je niet had bedacht. Neem dan een voorbeeld aan de oester. Die ligt heerlijk in zijn schelp te chillen, luisterend naar de zee en genietend van het water. En dan plots dringt zich een zandkorrel door een kiertje van zijn schelp naar binnen. Een verstoring! Die zandkorrel irriteert en is een probleem. Wat doet de oester? Klapt hij zijn schelp met een ferme zwaai open en vertrekt met een kwade kop? Begint hij wild te trappen om de zandkorrel door dezelfde kier weg te werken? Nee, wat hij doet is de zandkorrel “omarmen”. De oester scheidt een vloeistof uit die om de zandkorrel heen gaat zitten. Hij omarmt als het ware de zandkorrel met acceptatie vanuit zichzelf. Hij neemt de zandkorrel op in zijn schelp en geeft hem een plekje.  En na verloop van tijd blijkt diezelfde zandkorrel, gevormd door de vloeistof van de oester, een pracht van parel te zijn….