Een herfstwandeling op het strand. Twee manieren om je ogen te gebruiken. Kijken en zien. “Zien” doe je met je hart, kijken met compassie.
Een jong stel met een kinderwagen. Een voetje steekt boven de kinderwagen uit, piepkleine schoentjes. Wat een perfectie! De jonge moeder ernaast met duidelijk zichtbaar een buikje die dit kindje gedragen heeft. Wat heeft dat lijf het afgelopen jaar hard “gewerkt”, en wat is deze mama mooi met juist dat buikje.
Een groepje pubers. De slungelige lijven zoeken een manier om stoer te zitten. Telefoons onafscheidelijk aan hun hand. Het zijn de papa’s en mama’s van straks, de schooljuf en de huisarts van later. Die groei, het ontdekken van zichzelf, is volop bezig.
Een oude vrouw, in bikini! Haar huid is bruin en gerimpeld. Rondom haar ogen waaiers van kraaienpootjes. Rimpels van het lachen? Wat zal ze in haar leven beleefd hebben? Al die rimpels en plooien gebruikt ze om herinneringen in te bewaren.
Kijken met compassie maakt dat je ziet.
Je wekelijkse portie Transformatie