‘Een mens’, zo vertelde één van de jonge cliënten van onze zorgboerderij met een uitgestreken gezicht, ‘een mens leeft maar drie minuten. Slechts de ademhaling verlengt dat iets.’Nadat ik hem grinnikend had gevraagd hoe hij met zijn 12 jaar nou weer aan die wijsheid kwam (‘Duhhh… van internet natuurlijk’), bedacht ik me dat hij wel heel erg gelijk heeft. Na drie minuten is de levensenergie die je van je moeder meekrijgt op. Vanaf dat moment moet je gaan leven op je eigen energie en wilskracht. De eerste fysieke uiting daarvan noemt men ‘ademen’. Dus dat ik maar geen rust vind deze vakantie, komt niet door mijn moeder, de buurvrouw of mijn vriendin, maar door mezelf. Ik ben zelf namelijk de enige reden dat ik überhaupt leef!
Nu na over 36 woorden (en een vraagteken) ga ik daar zelf wat aan doen. Ondanks dat ik denk dat die eerder genoemde mensen daar een bepaalde mening over hebben….
Je wekelijkse portie Transformatie