‘Het is een fase.’ Iedereen die kinderen heeft kent die uitspraak wel. Een baby kan nog intens huilen, tot paars worden aan toe en een minuut later weer blij zijn. Bij peuter krijg je de ‘ik ben twee en ik zeg nee’ fase en bij puber, natuurlijk, de pubertijd. Is dat bijzonder? Nou, eigenlijk wel. Het bijzonder is namelijk dat die fasen, die levensbogen, steeds langer worden. Bij een baby is het een minuut, bij een peuter een paar maanden en bij een puber een paar jaar. Kijk maar eens terug op je leven tot nu toe, dan zul je het zien. Processen waar je in komt worden steeds intensiever, en duren steeds langer. Als kind was je veel minder intens met dingen bezig. Als jongvolwassene voelde het soms heftiger, maar nu terugkijkend denk je vaak: ‘ach ja, wat maakte ik me toen druk.’ Ongeveer vanaf je 35e gaan je levensbogen echt groot worden. Dan komen de échte processen van jouw leven op gang. Thema’s waar je tot na je pensioen mee bezig kunt zijn. Heftig? Ja, soms zeker. Maar als je het proces ziet en er van een afstand naar kunt kijken, wordt het al stukken lichter. Dan héb je een probleem, maar je bént het niet meer.
Je wekelijkse portie Transformatie