Wat is dat, spiritueel zijn?
Spiritueel. Het is zo’n woord dat je regelmatig hoort en dat vooral gebruikt wordt waar het gaat om niet-materiele zaken. In veel ‘spirituele’ cursussen zie ik vooral een gericht zijn op het versterken en uitbreiden van het ego. Maar eigenlijk gaat het precies om het omgekeerde. In de oudste betekenis heeft ‘spirit’ de betekenis van ‘adem’ of (goddelijke) ‘wind’ – iets dat door je heen gaat, waardoor je beïnvloed wordt maar dat je niet kunt (be)grijpen en waar je je aan over moet geven. Door die overgave word je vragen en antwoorden gewaar op een ijler existentieel gebied. Zoals: de goede richting in je leven – wie ben ik nog meer? – wat is dat ‘leven’ in mij? – het verschil tussen ego en ziel – het proces belangrijker vinden dan het resultaat. Elk mens is daarom spiritueel als hij bezig is met dat wat hem ten diepste beweegt, wat zin en betekenis geeft aan zijn leven. Uiteindelijk gaat het gaat over bewust worden en (later) bewust zijn. Dat heeft niet te maken met godsdienst maar wel met re-ligie (her-verbinden) met de Bron waaruit we als ‘micro-kosmos’ voortkomen.