Zelfkennis

Voor persoonlijke groei is eerst en vooral zelfkennis nodig. Niet voor niets stond er boven de inwijdingstempel in het oude Delphi” “Ken uzelf”. Zelfkennis krijg je, vreemd genoeg, door juist afstand te nemen van je ‘zelf’. Pas op een afstandje kun je jezelf goed zien. En dat kan de mens via zijn zogenaamde ‘waarnemer’. Mooi woord trouwens in dit verband: ‘waar-nemer’. Die is zonder oordeel maar kan het inwonende zelf wel vertellen: ‘dit is goed – dat is voor verbetering vatbaar.’ Je kunt die waarnemers functie oefenen door even een minuutje op een stoel te gaan zitten – dan op te staan maar je ‘zelf’ virtueel op de stoel te laten blijven zitten – en, op een paar stappen afstand, dan vanuit je waarnemers positie naar jezelf te kijken en de waarnemer vragen te laten beantwoorden als: “Wie zit daar eigenlijk op die stoel? – wat zijn de goede eigenschappen – wat zou anders kunnen? – waar zou nog groei in zitten? Wat zijn niet gebruikte mogelijkheden, etc.