Weet je waarom afscheid nemen zo lastig of pijnlijk is? Ik denk dat dat is omdat we een deel van onszelf kwijt raken. Er ontstaat een gat in ons leven waar eerst een min of meer vaste waarde aanwezig was en waar we aan gehecht waren. Bij het erkennen van pijn en verdriet komt soms ook boosheid om wat we verloren hebben. Een stuk identiteit is weg en die leegte schuurt. Gegeven die pijn, willen we er toch niet eeuwig mee rondlopen. Want rouw is rauw.
Vaak gaat er een lange tijd overheen dat we die leegte ervaren. Hoe meer je daartegen vecht, hoe rauwer het leven is.
Daarom, schudt de leegte niet van je af, maar houd de rouw bij je. Zolang als het nodig is.
Misschien een gek advies, maar praat eens met de rouw – het kan dingen teruggeven die je zullen verbazen.
– Ingrid Huting