Een mens heeft twee cirkels in zijn mentale/gevoels/actie levensruimte. De eerste cirkel is gevuld met wat hij kent en kan. Daar voelt hij zich prettig en comfortabel bij en dat is een voordeel. Het nadeel is echter dat als je daarin blijft zitten, je niet verder leert en het leven ook wel wat eentonig wordt. Dus geeft het Leven je regelmatig iets nieuws op je bordje. Of je kiest zelf voor iets anders in je leven. Dat brengt onzekerheid met zich mee en misschien wel faalangst.
Om verder te gaan met ontwikkelen en leren (en dat is toch wel een van de redenen dat we leven vermoed ik) en het leven wat uitdagender en levendiger te maken, moet je naar je tweede levensruimte cirkel: die van het (nog) niet-weten en niet-kunnen. Je zou ook kunnen zeggen, dat is de cirkel van je potentialiteit. Om daar heen te gaan is nodig:
* een verlangen naar uitbreiding of verandering –
* durf en daarmee het oefenen van je ‘moed-spier’,
* jezelf toestaan dat je het even weer niet kunt en niet weet. Je hebt eerst fluit gespeeld en gaat nu aan de gang met de piano. Allebei muziek en noten maar een andere vorm ervoor. En tenslotte
* je wil.
En ja, op bepaalde gebieden van kennis, gevoel of actie zul je mislukken. Maar het is nodig om te weten hoe het niet-moet, als opmaat om te weten hoe het wel-moet. Je kunt geen piano leren spelen zonder te oefenen, toch?