Iemand vroeg laatst: ‘Wat is je eigen belangrijkste levensopgave waar je nu mee bezig bent?’ Na wat reflectie kon ik zeggen: ‘Je moet eens opletten hoe je bijna altijd het heden tegemoet treedt vanuit je verleden.
Je reageert bv gelijk gefrustreerd in een situatie omdat je in het verleden ook zoiets hebt meegemaakt. Of je vindt iemand wel/niet sympathiek omdat hij/zij je doet denken aan net zo iemand uit je verleden. Of je past een oplossing toe voor een probleem omdat het in het verleden heeft gewerkt. En vandaaruit heb ik heb een uitdaging voor je:
Kijk bij het ontmoeten van een bepaalde situatie of persoon of gebeurtenis eerst eens vanuit je ‘waarnemer’ welke automatische ‘verleden-reactie’ zich aandient. Daarna laat je die los en bekijkt het vanuit het ruime hier-en-nu. Daarin zit eerst een volledige acceptatie en vervolgens kan je creatieve intuïtie ermee aan de gang. Probeer maar. Ik beloof je een wondertje.