Ik ben altijd weer verbaasd als mensen mopperen over het weer. Het moet altijd anders zijn dan het is. En als het dan anders wordt is dat ook vaak niet goed, want te nat, koud, droog.
Ik vermoed dat het weer symbool staat voor hun manier om het Leven te bekijken: het moet eigenlijk anders zijn dan het is. Maar dat is wel een verzet tegen de Realiteit. Wat dat betreft is het weer een prachtige metafoor voor de basale onevenwichtigheid, de dualiteit van het leven op aarde. Nu eens dit, dan weer dat, maar anders dan we wensen.
Wat telt is onze reactie erop. Het weer wordt echt niet anders van onze moppers.
Wat nou als we de verwachtingen, het zou-moeten, onze betekenis, er af zouden halen? Dan is het gewoon wat het is: het weer op dat moment – ons leven op dat moment. Goed voor het ene, en slecht voor het andere. Kies maar waar je je op wilt richten.
Vraag: Op welke gebied waarop ik weinig invloed heb, laat ik me meeslepen door mijn verwachtingen of wensen? Hoe kan ik me meer overgeven aan de realiteit?