Overtuigingen zijn niet iets dat jij hebt. Het zijn vast-houders die jóu hebben.
Een schip dat over-tuigd is wordt grotendeels onbestuurbaar als de wind lastig wordt.
Zo kan ook de wind-van-het-Leven ons in stormtijd te lastig worden als we vasthouden aan overtuigingen hoe het (wel of niet) zou moeten zijn of had moeten zijn. Je hoeft echt niet opgesloten te zijn om toch gevangene zijn van je eigen overtuigingen. Dus: huil niet om wat er niet is, glimlach om wat er was of nog wél is.
Verander je verwachtingen weer in doelen en je hebt in ieder geval een deel van je lot weer in eigen handen.
Vraag: Welke overtuiging houdt me tegen in een verandering die ik zou willen inzetten?
