Koppigheid is de tegenpool van flexibiliteit. Beiden hebben een goede kant en een slechte kant. Als de goede kant van koppigheid (bij jezelf blijven) doorschiet naar de vervorming (starheid) dan wordt koppig volharden vaak een volharden in koppigheid en dat vervreemdt mensen van je. Bovendien snijdt je het continue leerproces af waaraan Het Leven ons onderwerpt.
Onder koppigheid ligt vaak een angst. De angst voor onzekerheid, voor niet-weten, voor overgave aan anderen, voor verlies van status etc. Maar juist door de koppigheid worden die angsten waargemaakt want doordat anderen zich van je afkeren ontstaan juist onzekerheid, verlies aan positie etc.
Want anderen denken over een star-koppig mens, net als Abraham Lincoln: “Wanneer je een olifant bij zijn achterpoot vast hebt en die probeert weg te lopen, kun je hem maar het beste laten gaan.”
Vraag: In welke situatie of naar welke mens kan ik mijn koppigheid wel eens loslaten en inruilen voor meer flexibiliteit?
Klik hier om de Wekelijkse Wijsheid iedere maandag in je mailbox te ontvangen.