Ik hoor regelmatig de verzuchting: ‘Ik heb zo’n onbevredigend werk maar ik durf niet op zoek te gaan naar iets anders in deze crisistijd.’ Ooit heb ik onderzoek mogen doen naar bevrediging in het werk. Wat daaruit kwam waren drie essenties: 1. mogelijkheid tot professionele groei 2. mogelijkheid tot persoonlijke groei en 3. van betekenis kunnen zijn in je omgeving. Als je die niet ervaart kun je natuurlijk weg willen maar dat gaat niet werken omdat je ergens van weg wilt uit frustratie in plaats van ergens naar toe uit verlangen.
De oplossing ligt ergens anders.
Doe één ding per keer en geef het al je tijd en onverdeelde aandacht. Als je het doet is het ’t waard om goed gedaan te worden en niet alleen om af te hebben. Gebruik je volledige presentie om het saaie en onbevredigende werk betekenis te geven. Dat geeft een andere ‘state-of-mind’ en daarmee juist de bevrediging die je zoekt. Je zult je er meer levend door voelen. Immers, om iets los te laten moet je het eerst vastpakken.
En nu het wonderlijke: het zou zo maar kunnen dat door die andere instelling en dus uitstraling plotseling andere mogelijkheden – andere opties – andere mensen – andere werkzaamheden op je pad gaan komen.
Het draaien van een wiel kan pas ontstaan door de stilte van de naaf.
Vraag: Hoe wil ik een onbevredigende deel van mijn werk betekenis geven?