Er zijn een drietal stappen om met lastige gevoelens te dealen die het gedrag van anderen bij ons op roepen zoals boosheid of gekwetstheid. De eerste stap is om ze werkelijk volledig toe te laten en te voelen. Laat gedachten erover los, laat oplossingen los, laat vluchtmechanismen los en laat ze eens helemaal toe. Ze zijn er toch en willen blijkbaar gekend worden. Ze niet willen hebben – ze onderdrukken – er voor weg vluchten – kost een hoop energie. Bovendien gaan ze dan ondergronds. Ze manifesteren zich dan via lichaamskwalen of gebrek aan nachtrust of een slecht humeur e.d. Ze werkelijk toestaan maakt van de tijger in de kast een hanteerbare kat omdat de gevoelens zich dan opbranden in enkele minuten. Het grootste deel dat hen brandende houdt is ze niet te willen voelen. De tweede stap die helpt is te beseffen dat mensen anderen je kwetsen als ze zelf beschadigd en gekwetst zijn. Als we dat kunnen (h)erkennen zal er ook compassie kunnen groeien. Ook wij hebben trouwens vast ook vanuit zo’n gekwetstheid ooit anderen weer pijn gedaan. Een derde stap is te beseffen dat je het moeilijk hebt maar dat het zóveel erger zou kunnen zijn als we alleen al kijken naar de oorlogsgebieden waar mensen echt lijden. En als je dat al (voor een gedeelte) kunt, vergeef dan de ander. Vergeven verandert het verleden niet maar heelt onze eigen wonden en schept daardoor ruimte voor een beter toekomst.
Vraag: Wie, die mij door zijn gedrag lastige gevoelens bij mij opriep, kan ik met compassie zien om zo mijn verhaal daarover ook los te laten?
Klik hier om de Wekelijkse Wijsheid iedere maandag in je mailbox te ontvangen.