Stel je eens voor; jij en de ander zijn de twee helften van een brug.
En in geval van onmin hebben jullie beiden je brughelft naar boven gehaald.
Kun je eerst jouw brughelft laten zakken
of blijf je vanaf de overkant roepen dat de ander dat eerst maar moet doen?
Sterker nog, durf je aan een ander te geven wat je zelf te kort komt:
openheid – contact – meelevendheid – werklust – vergeving?
Het Leven geeft niets terug aan mensen die niet zelf willen geven
maar beloont op verrassende wijze de ruimhartigen.
Hoe meer je geeft – hoe meer je ontvangt.
De vraag voor vandaag:
Voor wie of wat ga ik eerst mijn brughelft laten zakken?